یکی از جدیدترین و پیشرفته ترین تکنولوژی های موجود در دنیا برای اتصال به اینترنت پرسرعت است. بیش از نیمی از کاربران اینترنت در کشورهای پیشرفته از این طریق به شبکه جهانی اینترنت متصل هستند. در این روش با نصب تجهیزات پیشرفته در مراکز مخابراتی امکان رساندن اطلاعات اینترنتی به مشترک بدون نیاز به شماره گیری و هزینه تلفن در تمام مدت 24 ساعت امکان پذیر می شود. بدین ترتیب کاربر با پرداخت مبلغی ثابت ( بسته به سرعت مورد تقاضا) همواره از اینترنت با کیفیت و سرعت مطلوب استفاده می کند. این روش که کم کم جایگزین روش های قبلی مانند Dialup (شماره گیری با کارت اینترنت و خط تلفن ) می شود مزایای بسیاری دارد اولين دستاورد‌ ADSL بهره‌گيرى از خطوط تلفن معمولى و شبكه ارتباطى آماده خواهد بود و در نتيجه نيازى به سيم‌كشى و تجهيزات جديد مخابراتى نيست. عدم اشغال خط ‌تلفن در هنگام اتصال به اينترنت، امكان استفاده از اينترنت پر‌سرعت به نسبت روشهايى مانند‌ Dial up برروى سيستم هاى خانگى، اتصال دائمى به شبكه اينترنت بدون نياز به شماره‌گيرى و اشغال بودن خط ، هزينه كم در نصب و راه‌اندازى و خريد تجهيزات، كاهش هزينه و عدم نياز به تجهيزات اضافى براى كاربران خانگى در استفاده از اينترنت و راه اندازى آسان و سريع از مزاياى مهم ADSL است. در واقع ADSL ترکیبی از قیمت مناسب اینترنت Dialup (کارتی -تلفنی) و سرعت بالای اینترنت Wireless (بیسیم) است و بر خلاف اینترنت بیسیم که به تجهیزات گران قیمتی مانند آنتن و مودم مخصوص نیاز دارد در این روش لازم نیست هیچ هزینه ای بابت تجهیزات آن پرداخت کنید.

در‌‌ADSL سرعت ارسال اطلاعات با سرعت دريافت اطلاعات مساوى نخواهد بود، در بالاترين سطح تئورى، امكان دريافت اطلاعات (DownStream) با سرعتى در‌حدود 8Mbps و ارسال داده‌ (UpStream) با سرعتى کمتر از 1Mbps فراهم مى‌شود. دقيقا بدين‌خاطر از‌‌ADSL بانام نامتقارن ياد مى‌شود. در استفاده از اينترنت با فناورى‌ ADSL از‌ شماره‌گيرى و انتظار براى اتصال يا قطع ارتباط خبرى نخواهد بود‌و شما بصورت دائمى به مركز‌‌مخابرات و در نهايت شبكه اينترنت متصل خواهيد بود.

ADSL چگونه كار مى‌كند؟

اگر سيم مسي تلفن معمولي را به صورت يك لوله مجسم كنيم مكالمات صوتي تنها قسمت اندكي از فضاي لوله را اشغال مي كنند:

بدين ‌معنى كه هنگام استفاده از تلفن معمولى حداكثر باند فركانسى4KHz مورد استفاده قرار گرفته و مابقى باند بلا‌استفاده مى‌ماند. ADSL با‌بكار‌گيرى‌تكنولوژيهاى‌مدولاسيون‌‌تقسيم فركانسى و فشرده سازى اطلاعات‌‌‌‌ اين امكان را بوجود مى‌آورد كه سيستم شماره‌گيرى تلفن بتواند از پهناى باند 4KHz خود استفاده كند و مابقى باند فركانسى آزاد براى اتصال به اينترنت و تبادل اطلاعات ميان كاربر و مركز خدمات‌ ADSL استفاده شود.

 استفاده از محدوده فركانسی 4KHz نمى‌تواند بيشتر از 56Kbps سرعت در‌اختيار كاربران قرار دهد و با استفاده از يك پهناى باندى معادل 2MHz ميتوان تصور كرد كه چه‌مقدار بر سرعت تبادل اطلاعات افزدوه مى‌شود (چيزى در حدود ‌‌500‌‌ برابر) و در اين حالت است كه ميتوان به سرعت‌هاى 8Mbps و حتى خيلى بالاتر دست يافت (تكنولوژى هاى جديدتر‌ADSL قادر به ارائه سرعت‌هايى در حدود 24Mbps مى‌باشند).

فارغ از تجهيزات مخابراتى تكنولوژى‌هاى DSL ، بطور ساده مى‌توان گفت‌ ADSL از دو دستگاه خاص استفاده مى‌كند: يك دستگاه معروف به مودمهاى ADSL در محل مشتركين و دستگاه DSLAM (DSL Access Multiplexer) در محل شركت ارائه دهنده خدمات. مودمهاى ADSL ، مسئوليت برقرارى اتصال ميان كامپيوتر مشترك را با خط‌ DSL برعهده دارند. اين نوع از مودمها معمولا با‌ پورت اترنت(Ethernet) ویا USB ‌‌به كامپيوتر كاربر متصل مى‌شوند. DSLAM با جدا سازى باندهاى فركانسى 4KHz از ديگر پهناى باند براى هر خط اتصالى ADSL امكان ارتباطات كاربران و اتصال به تجهيزات پر‌سرعت را براى اينترنت در مراكز ارائه خدمات‌ADSL فراهم مى‌كند.

 فركانس باند 4KHz نيز به سمت سوئيچ‌هاى تلفن هدايت مى‌شود. به هر DSLAM صدها زوج‌سيم متصل مى‌شود كه درنهايت بسوى يك اتصال اينترنت با پهناى باند خيلى‌زياد هدايت مى‌شوند و تا وقتى اين پهناى‌باند‌اشباع نشده است، مشترك مى‌تواند به ‌صورت يكنواخت و با سرعت‌بالا از اينترنت استفاده كند. در سمت مشترك، گاهى نياز است كه از يك‌دستگاه جداكننده بنام Splitter نيزاستفاده شود تا ميان باند‌فركانسى صدا براى مكالمات تلفن با اطلاعات ADSL تداخل بوجود نيايد.

اسپليتر چيست ؟

اسپليتر ابزاریست براي جدا کردن صدا (voice)و داده (data) از يکديگر. از نظر فيزيکي قطعه‌ایست کوچک با يک ورودي براي خط تلفن و دو خروجي براي گوشي تلفن ومودم

همان‌طور که مي‌دانيد يکي از مزاياي سرويس ADSL استفاده هم‌زمان از اينترنت و تلفن است. براي جلوگيري از اختلال در دو سرويس (اينترنت و تلفن) نبايد دستگاه‌هاي جانبي (تلفن، فکس و .) به صورت مستقيم بر روي خط تلفن قرار گيرند (اين بدان معناست که براي استفاده از هر دستگاهي که قرار است به صورت مستقيم بر روي خط وصل باشد، يک اسپيليتر نياز است). اسپليتر مي‌تواند از اختلالات جانبي مانند نويز و قطع و وصلي تلفن و اينترنت جلوگيري کند.

این دستگاه دارای سه پورت به شرح ذیل می باشد:

           خط(LINE) : خط سیمی تلفن (سیم تحویلی مخابرات به مشترک) به این پورت وصل می‌شود.

          گوشي تلفن (PHONE): دستگاه گوشی تلفن به این پورت وصل می شود.

          مودم (MODEM): به پورت ADSL دستگاه مودم ( پشت دستگاه مودم ) وصل می شود.

برای وصل کردن کابل ها مراحل زیر را به ترتیب انجام دهید :

1-بوسیله یک کابل تلفن ، پریز تلفن روی دیوار را به پورت Line   اسپلیتر وصل نمایید

 2-بوسیله یک کابل تلفن ، دستگاه تلفن را به پورت PHONE   اسپلیتر وصل نمایید

 3- بوسیله ی یک کابل تلفنی پورت ADSL پشت مودم را  به پورت Modem   اسپلیتر وصل نمایید

 4-بوسیله ی یک کابل شبکه پورت Ethernet کارت شبکه ی کامپیوتر را به پورت LAN پشت مودم وصل نمایید

 
5-بوسیله ی آداپتور موجود سوکت POWER پشت مودم را به پریز برق روی دیوار متصل نمایید

 روش های مختلف اتصال تجهیزات

 1)    روش ساده ( اتصال مودم بدون دستگاه تلفن)

 اگر از خط  تلفن جهت مکالمات تلفنی استفاده نمی شود می توانید از روش زیر جهت وصل کردن مودم استفاده نمایید

 2)وصل کردن یک دستگاه تلفن

اگر روی خط تلفن تنها یک دستگاه تلفن متصل است از روش زیر برای برقراری ارتباط استفاده شود :

 1)پریز تلفن روی دیوار  2) اسپلیتر  3)دستگاه تلفن  4)کامپیوتر  5)آداپتور برق

 3)وصل کردن چند دستگاه تلفن

 برای وصل کردن چند خط تلفن و فاکس روی خط تلفن طبق شکل زیر عمل نمایید:

 روشن کردن مودم

 دکمه ی POWER روی مودم را فشار دهید بمحض روشن شدن دستگاه چراغ نمایشگر POWER روی مودم روشن می شود

 کارت شبکه

جهت مطمئن شدن از نصب صحیح کارت شبکه می توانید مراحل زیر را دنبال نمایید :

ابتدا روی آی  My Computer راست کلیک کنید وگزینه ی  properties را انتخاب نمایید در پنجره ی باز شده در قسمت Hardware  دکمه ی Device Manager را کلیک کنید در صفحه ی باز شده در قسمت Network adapters کارت شبکه نصب شده در کامپیوتر را پیدا کنید اگر این قسمت دارای علامت تعجب و یا علامت سوال زردرنگ باشد بدین مفهوم است که نصب کارت مربوطه بصورت صحیح انجام نشده یا کارت شبکه نصب نشده است که باید نصب شود.

 بعد از نصب کارت شبکه در مسیر start/control panel/Network connetions باید آی Local area connection با یک علامت قرمز رنگ دیده شود که بمحض وصل کردن کابل مودم به کامپیوتر باید علامت حذف شود

بعد از نصب کارت شبکه و همچنین در مواقع قطع ارتباط ، از فعال بودن کارت شبکه مطمئن شوید. براي انجام این کار در مسیر start/control panel/Network connetions اگر آی Local area connection  بصورت خاکستری رنگ باشد به معنی غیر فعال بودن کارت شبکه می‌باشد براي فعال کردن آن ‌باید بر روی آی فوق کلیک راست کرده و گزینه‌ی Enable را انتخاب كنيد.

 تعریف PPPoE Connection

 1- ویندوز XP

   جهت تعریف PPPOE Connection در WinXP  ابتدا از طریق منو Start وارد Control Panel می شویم

 سپس وارد Network and Internet Connection می شویم :

 پس از آن وارد Network Connection شده :

 سپس روی Creat a new Connection کلیک کنید:

 در صفحه باز شده روی  دکمه Next کلیک کنید :

 در صفحه جدید Connect to the Internet را انتخاب نمایید و سپس روی دکمه Next کلیک کنید :

 سپس گزینه Set up my connection manually  را انتخاب نموده و روی دکمه Next  کلیک کنید:

 بعد از آن در صفحه ی جدید گزینه ی دوم انتخاب شود و روی دکمه Next کلیک کنید:

 در اين صفحه شما بايد يک نام براي connection خود انتخاب كنيد. در اين حالت بهتر است از نام tct استفاده شود تا کاربر همواره نام شرکت سرويس‌دهنده را مشاهده كند.

  پس از وارد كردن اسم و كليك كردن بر روي Next صفحه زیر که براي ورود شناسه و رمز عبور کاربر طراحي شده است باز مي‌شود. در اين قسمت شما بايد Username( شناسه کاربري) و Password (كلمه عبور) را مطابق با آنچه در هنگام نصب به شما تحويل داده شده است، وارد كنيد. در اين صفحه دو گزينه وجود دارد که انتخاب هر دو توصيه مي‌شود. گزينه اول: با انتخاب اين گزينه کانکشن ساخته شده براي Windows User فعلي، براي Userهاي ديگر ويندوز اين دستگاه نيز قابل اجرا مي‌شود. گزينه دوم: براي تعيين آن است که اين کانکشن،کانکشن اصلي ويندوز براي اتصال به اينترنت باشد يا خير.

 و در صفحه آخر :

 پس از اتمام کار روی Desltop یک Shortcut از Connection ساخته شده قرار می گیرد که جهت برقراری ارتباط  آنرا اجرا  می کنید:

 پس از اجرا روی صفحه ی باز شده روی دکمه ی Connect کلیک کنید  :

 
2- ویندوز 2003

 در اين وضعيت با انتخاب گزينه Create a New Connection پنجره زير باز مي‌شود

 در اين حالت با انتخاب گزينه Next به صفحه بعد وارد خواهيم شد:

  در اين صفحه بايد گزينه Connect to the Internet را انتخاب كنيد و كليد NEXT را كليك كنيد.

 با توجه به صفحه جديد مي‌توانيد گزينه مربوط به pppoe را پيدا و آن را تنظيم كنيد. در اين صفحه نيز انتخاب دوم مورد نظر است.

 در اين صفحه شما بايد يک نام براي connection خود انتخاب كنيد. در اين حالت بهتر است از نام tct استفاده شود تا کاربر همواره نام شرکت سرويس‌دهنده را مشاهده كند.

    پس از وارد كردن اسم و كليك كردن بر روي Next صفحه بالا که براي ورود شناسه و رمز عبور کاربر طراحي شده است باز مي‌شود. در اين قسمت شما بايد Username )شناسه کاربري) و Password )كلمه عبور) را مطابق با آنچه در هنگام نصب به شما تحويل داده شده است، وارد كنيد. در اين صفحه دو گزينه وجود دارد که انتخاب هر دو توصيه مي‌شود.

گزينه اول: با انتخاب اين گزينه کانکشن ساخته شده براي Windows User فعلي، براي Userهاي ديگر ويندوز اين دستگاه نيز قابل اجرا مي‌شود.

گزينه دوم: براي تعيين آن است که اين کانکشن،کانکشن اصلي ويندوز براي اتصال به اينترنت باشد يا خير.

 سپس بر روي گزينه‌ي Next كليك كنيد. در صفحه جديد بر روي finish کليک کنيد.

-ویندوز ویستا     براي تعریف PPPOE Connection در Windows Vista  ابتدا از طریق منو Start وارد Control Panel می شویم

 سپس وارد Internet Option می شویم

 سپس در قسمت Connection روی  دکمه ADD کلیک کنید:

در صفحه ی باز شده روی  گزینه ی  Broadband(PPPoE) کلیک کنید :

در اين صفحه شما بايد نام کاربری و رمز ارائه شده را وارد و يک نام براي connection خود انتخاب كنيد. در اين حالت بهتر است از نام tct استفاده شود تا کاربر همواره نام شرکت سرويس‌دهنده را مشاهده كند.

کنترل پنل (به انگلیسی: Control Panel)، بخشی از واسط گرافیکی کاربر در ویندوز است که اجازهٔ مشاهده و تغییر تنظیمات و کنترل‌های پایهٔ سامانه را از طریق برنامک‌ها، در مواردی چون افزودن سخت‌افزار، افزودن و پاک‌کردن نرم‌افزار، کنترل حساب‌های کاربری، و تغییر گزینه‌های دسترسی فراهم می‌سازد.کنترل پنل از نخستین نسخهٔ سیستم‌عامل ویندوز (از ویندوز ۱٫۰) همواره بخشی از آن بوده است، که بسیاری از برنامک‌ها در نسخه‌های بعدی اضافه شدند.

Control Panel مرکز تنظیمات کل ویندوز است.

کنترل پنل برای ایجاد هر نوع تغییری، از تغییر در ماوس و کیبورد گرفته تا صدا و اسپیکرها و صفحه نمایش و. طراحی شده است.

کنترل پنل را مکانی فرض کنید برای مدیریت هر چیزی در ویندوز.

چگونه Control Panel را باز کنیم؟

- در نسخه های جدید ویندوز، کنترل پنل از طریق پوشه System32 و همچنین لیست برنامه ها در منوی استارت قابل دسترسی است.

- در نسخه های قدیمی ویندوز، کنترل پنل ار طریق منوی استارت و بخش Settings اجرا میشود.

- همچنین با تایپ Control در CMD در همه ی نسخه های ویندوز، کنترل پنل باز میشود.

 با تایپ کلمه Control در منوی جستجو داخل استارت نیز میتوان به کنترل پنل دسترسی پیدا کرد.

چگونه از Control Panel استفاده کنیم؟

کنترل پنل در خود دارای یک مجموعه کامل از تنظیمات و بخش های مختلف است که هر کدام به تنظیمات دیگری باز میشوند.

اینها تنها بخشی از صدها کاری که میتوان با کنترل پنل انجام داد هستند:

 تغییر رمز عبور کاربر فعلی

- تغییر رمز عبور یک کاربر دیگر

- ساخت رمز عبور برای اکانت خودتان

- تنظیم تاریخ و ساعت

- حذف رمز عبور از اکانت ها

- تهیه بکاپ از ویندوز

- باز کردن بخش Device Manager

- تغییر تنظیمات Internet Explorer

- تغییر منطقه و زبان

- نصب آپدیت های ویندوز

- تغییر تنظیمات اینترنت

- تغییر رنگ های ویندوز

- تغییر اندازه صفحه نمایش

- تغییر نرخ ریفرش مانیتور

- تغییر تنظیمات موس و کیبرد

- مشاهده نسخه ویندوز نصب شده

- تغییر عکس پس زمینه، اسکرین سیور و تغییر صداهای ویندوز

- نمایش فایل های مخفی

- افزودن یک پرینتر به کامپیوتر

- ایجاد تغییر در منوی استارت و تسک بار

- تغییر تنظیمات فایروال

- تغییر رمز فعال سازی ویندوز

- مشاهده 32 و یا 64 بیتی بودن نسخه ویندوز

- غیر فعال کردن ریپورت ارور ها

- نصب مجد برنامه ها

حالت های نمایش گزینه ها و تنظیمات در Control Panel:

ویندوز 7، 8، 8.1 و 10: تنظیمات و گزینه های کنترل پنل میتوانند به حالت آی های بزرگ و کوچک و یا یک لیست مشاهده شوند.

ویندوز ویستا: در حالت گروه بندی و حالت کلاسیک قابل مشاهده است.

ویندوز XP: گروه بندی و یا کلاسیک و یا آی های جدا جدا از هم.

نکته: کنترل پنل در نسخه های مختلف ویندوز تفاوت هایی دارد.

دسته بندی لپ تاپ ها :

دسته بندی لپ تاپ‌ ها می‌تواند بر اساس وزن و اندازه و یا انتظار کاربر طبقه‌بندی شده باشد. از نظر وزن و اندازه می‌توان لپ‌تاپ‌های بزرگ گیمینگ تا اولترابوک‌های باریک و سبک را انتخاب کرد و در قسمت کاربردی هم یک لپ تاپ ممکن است برای فعالیت‌های دانشجویی‌، مهندسی، طراحی و یا بازی تولید شده باشد. کارهای دانشجویی مانند مرور وب و نگارش متن نیازی به سخت‌افزار قوی ندارند و معمولا در دسته بندی ارزان قیمت‌ها می‌توان مدل‌های متنوعی پیدا کرد اما برای تولید طرح‌های حرفه‌ای و کارهای مهندسی و سنگین باید از مدل های قوی تر با قدرت پردازش بالاتر استفاده کنیم. در اینجا دو دسته بندی که در بالا به آن اشاره شد را مورد بررسی قرار می دهیم.

دسته بندی لپ تاپ‌ ها بر اساس وزن و اندازه ی آن ها :

1. لپ تاپ‌های متوسط (نوت‌بوک‌ها)
2. نت‌بوک‌ها
3. اولترابوک
4. هیبریدی‌ها

در این دسته‌بندی به ویژگی‌های فنی و کاربردهای دستگاه توجه نشده و صرفا اندازه و وزن دستگاه معیار دسته بندی است. با این روش می‌توانید یک دستگاه مناسب از نظر جابجایی و حمل انتخاب کنید. معمولا هرچقدر اندازه دستگاه کوچک‌تر شود توان پردازش آن نیز کاهش می یابد ولی این موضوع همیشه درست نیست. دسته بندی دوم روی قدرت پردازش دستگاه تاکید دارد و کاربردهای مختلف لپ‌تاپ را توصیف می‌کند.

دسته بندی بر اساس کاربرد :

1. دانشجویی
2. مالتی‌مدیا و مصارف خانگی
3. تجاری
4. حرفه‌ای
5. بازی

در اینجا به معرفی دسته بندی های هر گروه می پردازیم .

دسته بندی لپ تاپ‌ ها بر اساس وزن و اندازه ی آن ها :

لپ تاپ‌های متوسط :

بیشتر لپ‌تاپ‌ها در این دسته بندی جای می‌گیرند و به نام نوت‌بوک نیز شناخته می‌شوند. اغلب کاربردهای عمومی و حرفه‌ای را می‌توان در محصولات این گروه یافت و به همین دلیل بیشترین استقبال را دارد . از مهم‌ترین ویژگی‌های این دسته می‌توانیم به موارد زیر اشاره کنیم :

• صفحه نمایش ۱۱ تا ۱۷ اینچ که در این میان  ۱۴.۱ و ۱۵.۶ اینچی‌ها متداول‌تر هستند.
• وزن متوسطی در حدود ۱.۸ الی ۳.۲ کیلوگرم
• امکانات کامل و پورت‌های متنوع
• تنوع قیمت
• توان پردازش، ظرفیت‌های مختلف رم و هارد

نت بوک ها :

نت بوک‌ها یک جریان زود گذر در سال‌های پیش بودند .نت بوک‌ها در زمان عرضه  خود به دلیل قیمت مناسب و وزن کم با استقبال خوبی مواجه شدند و برای افرادی که جابجایی زیادی داشتند به عنوان دستگاه دوم وسیله مناسب و کار آمدی به حساب می آمدند. اما به تدریج ضعف پردازشی و صفحه نمایش آن‌ها توسط کاربران تجربه شد و همزمان با توقف تولید پردازنده‌های اتم جای خود را به اولترابوک‌ها دادند. امروزه نیز تقریبا تولیدشان متوقف شده است.

ویژگی‌های مهم :

• صفحه نمایش ۷ تا ۱۱ اینچ
• وزنی در حدود ۱ تا ۱.۵ کیلو گرم
• قیمت ارزان
• قدرت حمل و جا به جایی بالا

اولترابوک ها :

اولترابوک‌ها مدل فشرده نوت بوک‌ها به شمار می‌روند و امتیازاتی مثل وزن، اندازه و طراحی زیبا دارند اما در مقابل قدرت پردازش آنها به دلیل شرایط ناشی از باتری ،حجم و حرارت محدود است. بدنه باریک و سبک این مدل‌ها بیشتر مورد توجه کسانی است که نیاز زیادی به قدرت پردازش حرفه‌ای ندارند اما توانایی حمل و جا به جایی دستگاه برای آنها مهم است.

در اولترابوک‌ها معمولا از پردازنده‌های کم مصرف استفاده می‌شود که باعث افزایش عمر باتری می‌شوند اما در مقابل قدرت پردازش پایین‌تری دارند . این اختلاف پردازش باعث شده که پردازنده‌های کم مصرف با یک رده پایین‌تر از جایگاه واقعی خود مقایسه شوند به عنوان مثال یک پردازنده کم مصرف Core i7 معمولا مشابه یک پردازنده نرمال Core i5 است .

از مهم‌ترین ویژگی‌های این دسته می‌توان به موارد زیر اشاره کرد :

• صفحه نمایش  ۱۳ و ۱۴ اینچی و گاهی ۱۲ اینچ
• طراحی زیبا
• قیمت نسبتا بالا
• قدرت پردازشی متوسط
• وزن در بین ۱.۱ تا ۱.۸ کیلو گرم

اولترابوک استاندارد :

اولترابوک‌ها بر اساس استانداردهایی که اینتل برای سازندگان لپ‌تاپ تعریف می‌کند طبقه‌بندی می‌شوند به عنوان مثال لپ‌تاپ‌هایی که از پردازنده‌های نسل چهارم استفاده می‌کنند تنها زمانی به عنوان اولترابوک شناخته می‌شوند که ویژگی‌های زیر را داشته باشند.

– ضخامت کمتر از ۲۳ میلی‌متر برای مدل‌های ۱۴ اینچی و کمتر از ۲۰ میلی‌متر برای مدل‌های ۱۳.۳ اینچ

– ۶ ساعت شارژ باتری برای پخش یک فیلم با کیفیت HD یا ۹ ساعت در حالت نیمه‌ فعال با ویندوز ۸

– ادامه فعالیت از حالت هایبرنیت کمتر از ۳ ثانیه

– سرعت انتقال اطلاعات هارد ۸۰ مگابایت بر ثانیه

لپ تاپ های هیبریدی (یا تبلت های هیبریدی) :

شاید واژه هیبریدی را امروزه خیلی در اتومبیل‌ها شنیده باشید که به معنی مصرف دوگانه است اما لپ تاپ‌های هیبریدی دسته تازه واردی هستند که کاربردی در بین لپ تاپ و تبلت‌ها دارند. این دسته به دلیل طراحی زیبا از قیمت‌های بالایی برخوردار هستند و با تغییر شکل می‌توانند نیاز‌های یک لپ تاپ  و تبلت را همزمان برای کاربران برطرف کند . این محصولات دارای صفحه نمایش لمسی هستند و اگرچه کاربرد دو گانه برای آنها تعریف شده است اما معمولا به یکی از دو گروه تبلت یا لپ‌تاپ بیشتر گرایش دارند . به عنوان مثال اگر ساختار این محصولات بر پایه پلتفرم ویندوز و پردازنده‌های X86 باشد بیشتر قابلیت‌های یک لپ‌تاپ را دارند ولی در محصولاتی که از پردازنده ARM و سیستم‌عامل اندروید استفاده می‌کنند قابلیت‌های یک تبلت بیشتر دیده می‌شود.

ویژگی ها :

• صفحه نمایش ۱۰ تا۱۲ اینچ
• قدرت پردازشی متوسط
• قیمت بالا
• طراحی زیبا

 دسته بندی لپ تاپ ها بر اساس کاربرد آن ها :

۱. لپ تاپ های دانشجویی :

برای این گروه از کاربران توصیه می‌کنیم به اندازه و وزن دستگاه توجه داشته باشند .چرا که اگر دستگاه شما ۲ کیلوگرم وزن داشته باشد با اضافه کردن وسایل دیگرمانند آداپتور، ماوس، کتاب، جزوه و… به وزنی در حدود ۴ کیلوگرم می‌رسد که در این شرایط متوجه سختی جابجایی می‌شوید . همچنین توصیه می‌کنیم به قابلیت خروجی VGA هم توجه کنید چرا که با وجود معرفی پورت جدید و قوی‌تر HDMI هنوز هم بیشتر نمایشگر‌ها و ویدیو پرژکتور‌های قدیمی موجود در موسسات و دانشگاه ها از همان اتصال VGA استفاده می‌کنند.

این لپ‌تاپ‌ها بیشتر برای دسترسی به اینترنت و کاربردهای متنی مورد توجه هستند و به همین دلیل نیازی به پردازش قوی ندارند و می‌توان در میان مدل‌های ارزان قیمت محصولات مناسبی برای کارهای دانشجویی پیدا کرد. از سوی دیگر قابلیت‌های چند رسانه‌ای مثل پخش فیلم و موسیقی نیز در این مدل‌ها در سطح متوسط قرار دارند ولی انتظار زیادی در مورد بازی و پردازش‌های حرفه‌ای نباید از آنها داشت.

• قدرت پردازشی متوسط
• قیمت مناسب
• اندازه متوسط
• امکانات جانبی

۲.لپ تاپ های خانگی و مالتی‌مدیا :

مهم‌ترین ویژگی‌های دستگاه‌های خانگی و مالتی مدیا که بیشتر برای مشاهده عکس و فیلم و پخش موسیقی مورد استفاده قرار می‌گیرند صفحه نمایش دستگاه است. صفحه نمایش این محصولات از نظر دو ویژگی اندازه و کیفیت باید در حد قابل قبولی باشد. سایر ویژگی‌های صفحه نمایش مانند سطح روشنایی و زاویه دید نیز دارای اهمیت هستند. دستگاه‌های مالتی‌مدیا معمولا قدرت پخش مناسبی دارند ولی گروهی از این مدل‌ها برای تولید محتوای تصویری مانند برنامه‌های تدوین و میکس نیز امکانات مناسبی دارند. محصولات دسته دوم معمولا دارای قیمت بالایی هستند و در گروه لپ‌تاپ‌های حرفه‌ای طبقه بندی می‌شوند.

• کیفیت صفحه نمایش
• زاویه دید
• قدرت پردازشی متوسط
• اندازه متوسط و بزرگ
• تنوع پورت ها

۳.لپ تاپ های تجاری :

کاربران تجاری و مدیران معمولا به ویژگی‌های ظاهری و امنیتی توجه خاصی می‌کنند و قدرت پردازشی برای آن ها در اولویت‌های بعدی قرار می‌ گیرد. برای این دسته از افراد مهم‌ترین موضوع امنیت و پایداری اطلاعات ذخیره شده است به همین دلیل بیشتر تمایل به استفاده از دستگاه‌هایی دارند که پارامتر‌های امنیتی گوناگونی همچون رمز نگاری، حسگر اثر انگشت و… را در خود جای داده اند. لپ‌تاپ‌های تجاری اغلب دارای قدرت حمل مناسبی هستند و دو سایز ۱۳.۳ و ۱۴.۱ اینچ برای آنها توصیه می‌شود.

• طراحی ظاهری
• اندازه متوسط
• ویژگی‌های امنیتی
• قدرت پردازشی

۴.لپ تاپ های حرفه‌ای :

کاربران حرفه ای را بیشتر مهندسین، طراحان و صاحبان کسب و کار تشکیل می‌دهند که برای این گروه تعداد هسته‌های پردازشی و توان پردازش موازی در هسته گرافیکی اهمیت خاصی دارد. برای طراحانی که با نرم افزار‌های گرافیکی مانند فتوشاپ سر و کار دارند توصیه می‌کنیم که به کیفیت صفحه نمایش و سایز آن برای مشاهده بهتر جزئیات توجه داشته باشند. ظرفیت رم و سرعت هارددیسک نیز در اولویت‌های بعدی هستند. دستگاه‌های حرفه‌ای به دلیل نیاز به قدرت پردازش معمولا در اندازه‌های ضخیم تر و سنگین تر تولید می‌شوند زیرا باتری آنها در مقایسه با مدل‌های معمولی بزرگ‌تر است و فضای کافی برای تهویه هوای گرم نیز باید داشته باشند.

• بدنه مقاوم
• عمر باتری
• قدرت پردازشی
• قدرت گرافیکی
• رم و هارد

۵.لپ تاپ مخصوص بازی :

یکی از پرطرفدار‌ترین و جذاب‌ترین گروه‌های لپ‌تاپ، محصولات دسته گیم است که برای بازی و پردازش‌های سنگین طراحی شده‌اند. این گروه که قیمت بالایی (حدود ۵ میلیون تومان یا بیشتر) دارند معمولا دارای اندازه و وزن بزرگی هستند که همین ویژگی موجب دشواری در جا به جایی آن‌ها می‌شود. لپ‌تاپ‌های گیمینگ ، گران‌ترین گروه از لپ‌تاپ‌های کاربردی هستند و دو ویژگی قدرت پردازش محاسباتی و گرافیکی در آنها مورد توجه قرار می گیرد .

• قدرت پردازشی
• قدرت گرافیکی
• صفحه نمایش بزرگ معمولا ۱۷ اینچ
• طراحی زیبا
• امکانات جانبی کامل

http://www.farsaran.com/sites/default/files/content/article/files/Salary_in_Excel_by_Farsaran.pdf

1 جدول داده ها -7 جدول حقوق ودستمزد -3 جدول فیش حقوقی -جدول داده ها = در این کاربرگ تمام اطلاعات مربوط به پرسنل ودر واقع اطلاعاتی که به صورت پایه میباشد و به ندرت تغییر خواهد کرد وجود دارد .اطلاعاتی مثل کد پرسنلی نام نام خانوادگی ساعاتکارکرد که ماهیانه در این جدول به روز آوری خواهد شد .البته ناگفته نماند که جدول حقوق ودستمزدوفیش حقوقی از اینجا دریافت اطلاعاتمی نمایند پس دو جدول دیگر طوری طراحی شده است که شما باتوجه به نیازتان می توانید آنها را افزایش و یا کاهش دهید چرا که از آدرس دهی مطلق ) RC ( در توابعجدول حقوق و دستمزد استفاده شده است .شما می توانید در کنار نام ویا نام خانوادگی پرسنل عکس پرسنلی آنها را جای گذاری نمایید تا در صورتنیاز بتوانید عکس پرسنل را مشاهده نمایید .) برگرفته از سایت فرساران (برای مثال سلول C6 در جدول داده هانکته دیگر اینکه تمام کاربرگها به یکدیگر لینک بوده وبه راحتی می توانید بین کابرگها جابجا شوید .کاربرگ حقوق و دستمزد )جدول محاسبات (این جدول تمام محسبات مربوط به پرداختها وکسور شرکت را برای هر فرد انجام می دهد . در اینجدول چند تابع استفاده شده است که ابتدا به توضیح نحوه عملکرد توابع می پردازیم سپس کاربرد آنها رادر جدول نمایش میدهیم .الف : تابع  chooseتابع مذکوراز دسته توابع جستجو ومرجع می باشد که در حقیقت همان کار کدینگ را در دیتا بیس انجام می دهد .یعنی شما با وارد نمودن یک شماره ، کارکتر متناظر آنرا که از قبل برای آن تعریف نموده ایدفرا خواهید خواند در آفیس 7003 شما محدود به 72 کد یا به عبارتی شماره بودید ولی درآفیس 7002 این محدودیت به 752 مورد افزایش پیدا کرده است .همانطوری که در شکل بالا ملاحضه می فرمایید ابتدا از دسته توابع lookup & reference )جستجوومرجع ( را احضار نمایید سپس از select a function تابع choose را فرا خوانید . حالا با توجه به شکل زیرشما دارای دو آرگومان هستید . لازم است بگویم که قبل از احضار فرمول ، شما در هر جا که ایستادهباشید در همانجا جواب خواهید گرفت پس در مثال ما G1 محلی است که تابع را فرا می خوانید .تابع شمادارای دو آرگومان می باشد آرگومان اول index_num) ( از شما می خواهد که شما مشخص نمایید ،سلولی راکه با وارد نمودن کد مربوطه درآن ، کارکتر دیگر که شما برای آن تایپ خواهید کرد در سلولدیگر ظاهر شود .آرگومان دوم ) value1 ( از شما کارکتر متناظر با کد )عدد ( یک را می خواهد .که درمثال زیر همه موارد توضیح داده شده است.خلاصه :آرگومان اول از شما می خواهد تا محلی را برای وارد نمودن کد مورد نظر که در شکل ما 8 کد بیشترنمی باشد را مشخص نمایید که ما f1 را محل مورد نظر انتخاب می نماییم .آرگومان دوم از شما کارکترمتناظر با آن کد را از شما می خواهد .در مثال ما نام کوروش را که متناظر با کد 6 می باشد را تایپ مینماییم . یعنی به اکسل می گویید که با وارد نمودن عدد 6 در f1 نام متناظر آنرا )کوروش ( برای شمافراخواند.همانطوری که در شکل بالامشاهده می شود من از جدول داده ها نام خانوادگی پرسنل را خواسته ام تا در
سلول b6 نمایان شود به همین ترتیب تا 752 نام یا نام خانوادگی می توانید در آرگومانهای بعدی تعریف
نمایید یا از محلی در پوشه دیگر احضار نمایید. توضیح این نکته ضروری است که شما شاهد آدرس دهی
مطلق هستید )شما با زدن کلید f4 بر روی آدرس وارد شده ،می توانید این کار را انجام دهید یا از کیبرد
با نگه داشتن shift +کلید عدد 2 در محل بالای حروف که شکل $ دارد این کار را انجام دهید (
همانطوری که قبلا گفته شد این کار به این دلیل است که شما به راحتی عمل fill یا تعمیم دادن را در
سلولهای پایینی انجام داده تا نیازی به نوشتن مجدد تابع در سلولهای پایینی نداشته باشید .
اگر به جدول حقوق ودستمزد توجه داشته باشد در سلول A1 با وارد کردن عدد 2 در آن در سلول j1
ماه تیر نمایان خواهد شد .)در کاربرگ فیش حقوقی نیز به همین ترتیب می باشد (.بنده فقط به علت
نمایش دادن کاربرد این تابع در ستونهای b و c در جدول حقوق ودستمزد از آن استفاده نموده ام .بهتر
است از تابع vlookup که در پایین به شرح آن میپردازم استفده نمایید.
محدودیت های تابع :
باید بگویم که این تابع کمی محدودیت دارد و شما حتما باید مقابل هر کد یک کارکتر را تایپ نماییدو
دوم آنکه کد ها را اکسل به شما میدهد )در آفیس 7003 دارای 72 کد یا شماره خواهید بود که در
آفیس 7002 این محدودیت به 752 کد افزایش یافته است ( یعنی نمی توانید کد 1050 را برای کارکتری
تعریف نماید چون کلا شما 752 کد می توانید داشته باشید. بنابر این پیشنهاد میکنم که از این تابع در یک سری از اعداد که متناظر با حرفی باشد استفاده نمایید .مثلا در بکار بردن ماههای سال که از 1 تا 17
متناظر با حرفی )ماهی ( می باشد .
ب: تابع VLOOKUP VLOOKUPVLOOKUPVLOOKUPVLOOKUP
این تابع نیز از دسته توابع جستجو ومرجع می باشد که بسیار کاربردی می باشد که تمام محدودیتهای تابع
قبل را از بین می برد .به نظر می رسد نام تابع به این دلیل vloocup انتخاب شده است که عمل جستجو )
lookup ( را در ستون ) verticall ( انجام می دهد .
عملکرد تابع چگونه است ؟
1 مقدار ) lookup _value ( را در چپ ترین ستون از یک محدوده یا آرایه ) table_array ( مورد جستجو
قرار داده وسپس مقدار ستون متناظر ) col_index_num ( با آن سطری که مقدار مورد جستجو در
ستون سمت چپ آن پیدا شده است را باز می گرداند .
نکته : اینکه اگر مقدار ) lookup _ range ( قید نشود یا true باشد بزرگترین مقدار کوچکتر از
lookup_value به عنوان نتیجه ی جستجو بازگردانده خواهد شد ولی اگر مقدار این آرگومان false
باشد فقط مقدارکاملا برابر با مقدار lookup_value مورد نظر خواهد بود . در این حالت اگر مقدار
مورد نظر یافت نشود با خطای N/A # مواجه خواهید شد . توجه داشته باشید که در این حالت
( FALSE = lookup _ range (جدول شما باید به صورت سطری و براساس ستون سمت چپ و به صورت
صعودی مرتب شود در غیر این صورت ممکن است جواب صحیح دریافت نشود .اما در حالتی که
( lookup _ range ( دارای مقدار true باشد نیاز به مرتب سازی نیست . چرا که برای موارد مشابه
،آخرین مقدار مشابه به lookup_value باز گردانده می شود ولی در حالتی که مقدار false باشد اولین
مقدار یافت شده ملاک خواهد بود .
در این تابع در حالت جستجوی یک مقدار غیر عددی ، تمایزی بین حروف بزرگ و کوچک وجود ندارد .
) برگرفته از کتاب مرجع کامل اکسل صفحه 555 نوشته امین حیدر پور (

بهترین ویژگی مربوط به نرم افزار PowerPoint انیمیشن آن است. ساختن تحرک‌های زیبا در نمایش اسلایدها آن‌ها زنده تر می‌کند و حتی نسبت به قابلیت‌های ۳D که در آپدیت نسخه Windows 10 Creators در اوایل سال ۲۰۱۷ منتشر شده است، جذاب تر و زیباتر خواهد شد.
برای این که کاری کنید همه چیز در PowerPoint متحرک شود، سوژه شما نیاز به یک مسیر دارد (به این مسیر، مسیر متحرکت یا motion path می‌گویند) تا از یک مکان به مکان دیگری حرکت کند. تنظیم کردن این مسیر متحرک برای اشیاء موجود در اسلایدهای شما قبلاً کمی کار سختی بود، اما اکنون کاری ساده و سرراست می‌باشد.
گام ۱:
ابتدا شما باید یا یک شیء را در اسلاید ایجاد کنید یا یکی از این اشیاء را به صورت آنلاین از مجموعه هنری پاورپوینت دانلود کنید یا این که آن را از‌هارد درایو خود در اسلاید وارد کنید. برای این کار، برنامه PowerPoint را باز کنید، یک اسلاید جدید درست کنید، و رنگ پس زمینه آن‌ها آبی تیره انتخاب کنید. از منوی آبشاری بالای صفحه یک شکل ستاره انتخاب نمایید، سپس کلیک چپ ماوس خود را بر ناحیه ای از صفحه نگه دارید و به سمت پایین بکشید و رها کنید تا شکل ستاره ای که خواستید برای شما رسم شود. بر روی این شیء (همان ستاره) کلیک کنید تا فرآیند متحرک سازی آن را شروع کنیم. از سربرگ Animations بر روی گزینه Advanced Animations > Add Animation کلیک کنید. به پایین این بخش بروید تا گزینه Motion Paths را مشاهده کنید، سپس یک مسیر را از حالت‌های از پیش آماده انتخاب کنید، یا از لیست مربوطه مسیرهای متحرک بیشتری را ببینید.

گام ۲:
زمانی که صفحه Add Motion Path باز شد، در بین ده‌ها گزینه از این مسیرهای زیبا، یکی را برگزینید. دیالوگ مربوط به Add Motion Path را به سمت راست بکشید تا همان گونه که شما انتخاب کرده بودید این ستاره در صفحه شما به حرکت درآید. برای انتخاب مسیر مورد علاقه خود، بقیه مسیرها را نیز امتحان کنید.
گام ۳:
زمانی که شما یک مسیر متحرک را انتخاب کنید، این مسیر بر روی صفحه نمایش شما ظاهر می‌شود. اگر می‌خواهید این مسیر بزرگتر، درازتر، کوچکتر، یا کوتاه تر باشد، کافی است ماوس خود را بر روی فلش قرمز رنگ آن قرار دهید و این مسیر متحرک با کلیک چپ ماوس خود به هر جهتی که دوست دارید هدایت کنید.
سپس بر روی Animation Pane (در منوی Ribbon) کلیک کنید، تا این پنل در سمت راست صفحه نمایش شما باز شود. در این پنل بر روی انیمیشن برجسته شده (در این شکل ۵-Point Star-3) کلیک کنید تا توضیحات کامل در مورد این انیمیشن را مشاهده کنید- در این نمونه، جزئیات به صورت ‘On Click, Stairs Down: 5-Point Star 3’ می‌باشد.
گام ۴:
بعد از پخش شدن این انیمیشن، بر روی فلش سمت راست این انیمیشن ۵-Point Star 3 کلیک کنید تا زیرمنوی گزینه‌های مربوط به Timing and Effects (زمانبندی و افکت‌ها) را مشاهده کنید. این زیرمنوی مسیر متحرک بر روی سربرگ زمانبندی (Timing) باز خواهد شد. شما چندین انتخاب برای زمانبندی و تعریف کردن نحوه حرکت کردن این ستاره بر روی صفحه دارید. که گزینه‌های در دسترس شما به شرح زیر می‌باشند.
گزینه‌های Start در بردارنده زیرمنوهای On Click، With Previous، یا After Previous می‌باشد. این به این معنی است که شما می‌توانید این انیمیشن را طوری تنظیم کنید که با یک کلیک شروع به حرکت کند، یا با شروع پخش یک انیمیشن قبلی که از قبل پخش شده است شروع به حرکت کنید، یا بعد از پایان انیمیشن قبلی شروع به پخش شدن کند.
گزینه‌های Delay همان زمان‌هایی برحسب ثانیه هستند، که تنها به این معنی است که شما می‌توانید میزان تاخیر این انیمیشن را برحسب ثانیه بر روی X ثانیه قرار دهید تا بعد از گزینه دیگر، مانند یک انیمیشن قبلی، با میزان تاخیری که شما تنظیم کرده اید شروع به پخش کند. برای مثال، اگر شما گزینه After Previous (مانند گزینه Start time برای انیمیشن) را انتخاب کنید، می‌توانید یک تاخیر (Delay) 2 ثانیه ای را برای آن تنظیم کنید. این زمانی از اهمیت بالایی برخوردار است که شما بخواهید یک صدا را با اسلایدهای خود تنظیم و هماهنگ کنید.
گزینه‌های Duration عبارتند از زمان، طول و سرعت انیمیشن‌ها برحسب ثانیه. این گزینه‌ها در صورتی که بخواهید چیزی را در انیمیشن خود با صدا هماهنگ کنید بسیار مفید می‌باشند. برای مثال، ما زمانی که قصد هماهنگ کردن صدای زنگوله با تصویر انیمیشن آن را در اسلاید خود داشتیم، از این قابلیت استفاده کردیم و Duration/speed را در آن بر روی Fast (سریع) تنظیم کردیم.
گزینه‌های Repeat تعداد دفعاتی هستند که شما می‌خواهید انیمیشن شما در نمایش اسلاید تکرار شوند. برای مثال، در یک انیمیشن برای حرکت زنگوله که تنها دوبار به جلو و عقب حرکت می‌کرد، ما می‌خواستیم که این حرکت به صورت مکرر تا انتهای اسلاید ادامه داشته باشد، یا در غیر این صورت در حالی که صدای زنگوله پخش می‌شد، این زنگوله متوقف می‌شد و کار را خراب می‌کرد.
گزینه Rewind When Done Playing یک چک باکس است. اگر شما دوست دارید که انیمیشن شما بعد از پخش شدن به ابتدای خود برگردد این گزینه را فعال کنید. همچین اگر می‌خواهید که بعد از پخش، انیمیشن شما به جای اصلی خود برگردد این ابزار مفیدی برای کار شما خواهد بود- برای مثال، در موردی که شما می‌خواهید انیمیشن برای ورود اسلاید بعدی، به جای خود برگردد و آماده باشد این گزینه مفیدی است.
گزینه‌های Triggers گزینه‌هایی هستند که شما تعیین می‌کنید که کدام یک از اعمال شما، انیمیشن را شروع کند. انتخاب‌های شما عبارتند از Animate as Part of a Sequence (گزینه پیش فرض) که انیمیشن را به عنوان بخشی از یک دنباله فعالی از اعمال پخش می‌کند، گزینه Start the Effect on Click of (animation)، یا Start Effect on Play Of از جمله گزینه‌هایی هستند که در اختیار شما قرار دارند. در این مثال، انیمیشن زمانی شروع می‌شود که همه رسانه‌های دیگر، مانند موسیقی و فیلم، پخش شده باشند.

گام ۵
سربرگ بعدی در زیرمنوی Motion Path (Stairs Down) همان Effect است. این زیرمنو نیز خود دارای چندین گزینه است که بر روی انیمیشن شما تاثیر می‌گذارد. این گزینه‌ها به صورت زیر هستند:
گزینه‌های Path Locked یا Path Unlocked به این معنی است که اگر شما بخواهید بر روی یک شیء جهت حرکت دادن آن کلیک کنید، در حالت (Unlocked) مسیر این انیمیشمن نیز به همراه مکان شیء آن تغییر خواهد کرد یا اینکه در حالت (Locked) مسیر انیمیشن در سر جای خودش باقی می‌ماند.
گزینه Smooth Start/Smooth End: شما میتوانید یکی از گزینه‌های Smooth Start کامل یا Smooth End کامل را انتخاب کنید اما همزمان نمی توانید آن‌ها را انتخاب کنید. برای مثال، اگر اسلایدر مربوط به Smooth Start را بالاترین میزان (۵ ثانیه) ببرید، اسلایدر مربوط به Smooth End به صفر ثانیه تبدیل خواهد شد. شما می‌توانید هردوی آن‌ها بر روی نصف یا یکی را یک سوم دیگر قرار دهید، اما توجه داشته باشید که با کشیدن یکی از این‌ها به سمت راست، دیگری به سمت صفر حرکت خواهد کرد. یعنی شروع (یا پایان) انیمیشن آهسته تر می‌شود و به حالت تصویر آهسته (Slow motion) در می‌آید. اگر هردوی این گزینه‌ها را بر روی ۰ قرار دهید، آنگاه این انیمیشن با همان سرعتی که در قسمت Duration برای آن تعیین کرده اید، بدون کم و زیاد شدن، پخش می‌شود.
گزینه Bounce End (پرش به پایان) یک قابلیت کوچک و جالب است که کاربرد آن از اسمش پیداست: شیء مورد نظر به پایان انیمیشن می‌پرد. برای مثال، تصور کنید که یک توپ را در یک اتاق پرتاب می‌کنید و زمانی که به زمین برخورد می‌کند، بازهم تا جایی که متوقف شود پرش خواهد داشت.
گزینه Auto Reverse یک قابلیت عالی است. شما می‌توانید انیمیشن را طوری تنظیم کنید که به بالا برود و به سمت پایین حرکت کند، یا در داخل و سپس در خارج از اتاق حرکت کند. به یاد دارید که چگونه این تکنیک دوربین در فیلم‌های بی صدا مورد استفاده قرار گرفت؟ اگر به یاد دارید، این روش نیز مانند همان می‌باشد.
همچنین شما می‌توانید گزینه‌هایی را در زیر Enhancements مشاهده کنید:
گزینه Sound نمایش اسلاید را ایجاد می‌کند. اگر شما راوی ندارید، پس قرار دادن افکت‌های صدا یا موسیقی ضرورت دارند، در غیر این صورت مخاطبان شما بی قرار و خسته خواهند شد. برای قرار دادن افکت‌های صدا، در کنار جعبه Sound بر روی فلش آن کلیک کنید، و سپس یک صدا را از لیست موردنظر انتخاب نمایید. تنها فایل‌هایی با فرمت .wav برای صدایی که قرار است بر روی انیمیشن قرار داده شوند مورد پذیرش خواهند بود.
برای وارد کردن موسیقی یا دیدگاه روای سخنرانی، از سربرگ Insert، بر روی Audio کلیک کنید و سپس یکی از گزینه‌های Audio on My PC یا Record Audio را از لیست مورد نظر انتخاب نمایید. به پوشه موسیقی یا سخنرانی خود بروید، فایل مناسب را انتخاب کرده و بر روی Insert کلیک کنید.
گزینه After Animation یک قابلیت لذت بخش دیگر است که دارای گزینه‌هایی از جمله Colours (و More Colours)، Don’t Dim، Hide After Animation، و Hide on Next Mouse Click می‌باشد. اگر شما یک رنگ را انتخاب کنید، اشیای مورد در انیمیشن شما در پایان به آن رنگ تغییر خواهند کرد. گزینه Don’t Dim به این معنی است که آن را کمرنگ و محو در پس زمینه نکن. گزینه Hide به معنی مخفی کردن انیمیشن بعد از کامل شدن آن، یا مخفی کردن انیمیشن در زمانی که کاربر با ماوس کلیک می‌کند، می‌باشد.
گزینه Animate Text تنها در مواردی در دسترس است که انیمیشن شما در بردارنده کاراکترها، واژه‌ها، یا جملاتی باشد. زمانی که می‌خواهید این انیمیشن بر روی یک کاراکتر یا یک واژه در یک زمان تاثیر بگذارد از این گزینه استفاده کنید. برای مثال، فرض کنید انیمیشن شما از نوع Turn Down است و شما عبارت By Letter را انتخاب می‌کنید. کلمه GREAT در تصویر در عرض صفحه و سپس در پایین صفحه حرکت می‌کند، و هربار یک کلمه در یک زمان حرکت خواهد کرد. جعبه فیلد بعدی مربوط به درصد تاخیر بین این کلمات می‌باشد، پس این کلمات همگی در یک لحظه حرکت نمی کنند.
بهترین روش برای یادگیری نحوه ساخت، مدیریت و ویرایش انیمیشن‌ها و مسیرهای متحرک این است که برنامه PowerPoint را باز کنید و با آن بازی کنید. برخی از اشکال ابتدایی را انتخاب کنید و برخی افکت‌های زیبا را به آن‌ها اضافه کنید، و سپس تعدادی از مسیرهای متحرک در این نرم افزار را بر روی آن‌ها امتحان کنید و ببینید که چه اتفاقی خواهد افتاد. نرم افزار PowerPoint به قدرتمندی برنامه‌های تخصصی تری مانند Flash، Maya، یا Adobe Animate نمی باشد اما برای تازه کارها کارش را به خوبی انجام می‌دهد.

فرمول نویسی در ورد

برای دسترسی به ابزار فرمول نویسی، برنامه ورد را باز کنید و به سربرگ INSERT سوئچ کنید. به سمت راست صفحه نمایش خود نگاه کنید تا گروه Symbols را مشاهده بفرمائید، در این گروه شما باید ابزار Equation که به معنای معادله است را انتخاب کنید. وقتی که شما این ابزار را انتخاب می‌کنید یک سربرگ به نام DESIGN به لیست سربرگ‌های شما اضافه خواهد شد. همانطور که در تصویر زیر مشاهده می‌فرمائید این سربرگ دارای گروه‌ها و ابزارهای متفاوتی است که هر یک را به صورت خلاصه در ادامه توضیح خواهیم داد.

نحوه نوشتن کسر در ورد

ابتدا ابزارهای گروه Structures را توضیح خواهیم داد. اولین ابزار این گروه Fraction است که به معنای کسر می‌باشد. از این ابزار برای نوشتن کسر در ورد استفاده می‌کنیم. بسته به سفارشی که دریافت می‌کنید باید نوع کسر را انتخاب کنید. اگر شما هنگام تایپ فرمول به علامت بزرگتر، مساوی، آلفا، بتا یا سایر علائم ریاضی احتیاج پیدا کردید می‌توانید از طریق گروه Equation Tools به سبل مورد نظر خود دسترسی پیدا کنید.

نحوه نوشتن نما، توان و اندیس در ورد

ابزار بعدی ما ابزار Script است که از آن برای نوشتن نما، توان و اندیس در ورد استفاده می‌کنیم. علاوه بر این ابزار شما می‌توانید از دو ابزاری که در سربرگ Home است استفاده کنید. ابزار X2 برای نوشتن اندیس و ابزار X2 برای نوشتن توان بکار برده می‌شود.

نحوه تایپ رادیکال در ورد

برای تایپ رادیکال‌هایی که شامل فرجه ۲ یا هر فرجه دیگری می‌باشند ابزار Radical را انتخاب کنید. ابزار اول رایکال بدون فرجه است، ابزار دوم برای رادیکال‌های فرجه ۴ به بالا، ابزار دوم برای رادیکال‌های فرجه ۲ و ابزار آخر برای رادیکال‌های فرجه ۳ کاربرد دارد. کافیست یکی از این ابزارها را انتخاب کنید و در مربع کلیک کنید و شروع به تایپ فرمول کنید.

نحوه تایپ انتگرال در ورد

ابزار Integral برای تایپ فرمول‌هایی که حاوی انتگرال می‌باشند مناسب است. روی ابزار کلیک کنید و مشخص کنید که انتگرال دوگانه می‌خواهید یا سه گانه یا یک انتگرال معمولی یک گانه. براساس فرمولی که دارید یکی از این ابزارها را انتخاب کنید و باز مربع‌ها را کلیک کنید و شروع به تایپ فرمول در ورد کنید.

تایپ فرمول‌های سیگما، ضرب، یونیون در ورد

مانند ابزارهای قبلی روی Large Operator کلیک کنید تا بتوانید سیگماها، پروداکتس‌ها و یونیون‌های فرمول‌های خود را در ورد تایپ کنید.

درج پرانتز و براکت فرمول در ورد

امکان دارد فرمول شما ترکیبی باشد و نیاز باشد این فرمول‌ها را در پرانتز یا براکت قرار دهید یا حتی نیاز باشد مقدار کف یا سقف عبارتی را نشان دهید، برای این کار کافیست روی ابزار Bracket کلیک کنید.

نحوه تایپ فرمول‌های مثلثاتی در ورد

کمتر کسی پیدا می‌شود که اسم سینوس، کسینوس، تانژانت یا کوتانژات را نشنیده باشد. اگر فرمول شما یک فرمول مثلثاتی است پس روی ابزار Function کلیک کنید. علاوه بر این شما می‌توانید آرک‌سینوس، کسینوس و غیره را هم با استفاده از این ابزار تایپ کنید.

اکسنت در فرمول نویسی

ابزار بعدی که شما به طور مثال برای نشان دادن علامت بردار ، متمم و … باید از آن استفاده کنید ابزار اکسنت یا Accent است.

نحوه نوشتن حد، لگاریتم، عملگرها و ماتریس‌ها در ورد

لیمیت یا حد، لگاریتم از مبحث‌های مهم ریاضی است که در بیشتر فرمول‌های کاربردی استفاده می‌شوند. شما برای تایپ این فرمول‌ها روی ابزار Limit and log کلیک و از بین ابزارهای جانبی مشخص می‌کنید که کدام یک را لازم دارید. دو ابزار دیگر Operator و Matrix نیز مانند ابزارهای قبلی به کار برده می‌شوند.

استفاده از فرمول‌های پیش فرض در برنامه ورد

به صورت پیش فرض چند نمونه فرمول در برنامه ورد وجود دارد. اگر فرمولی که قصد تایپ آن را دارید شبیه به معادله‌های ذخیره شده ورد است می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید. برای انجام این کار روی علامت فلش ابزار Equation کلیک کنید.

لیست معادلات موجود در برنامه به شما نمایش داده می‌شود روی یکی از این معادلات ریاضی کلیک کنید تا به صفحه وردتان اضافه شود.

بعد از اینکه فرمول به صفحه اضافه شد می‌توانید هر قسمت معادله را کلیک یا انتخاب و فرمول را ویرایش کنید. بعد از تغییرات اعمال شده روی علامت فلش رو به پایین کلیک کنید تا منویی مانند زیر به شما نمایش داده شود. برای ذخیره فرمول تایپ شده گزینه Save as New Equation را کلیک کنید. شما می‌توانید با استفاده از روشی که در ابتدا توضیح دادیم فرمول‌های خود را در ورد تایپ کنید و برای استفاده‌های بعدی آن را ذخیره کنید.

اگر شما به اینترنت وصل باشید و از گزینه More Equations from Office.com را انتخاب کنید فرمول‌های بیشتری را می‌توانید دانلود و استفاده کنید.

نحوه فرمول نویسی در ورد ۲۰۱۶ با استفاده از قابلیت INKEQUATION

در ورد ۲۰۱۶ قابلیت جدیدی به نام Ink Equation اضافه شده است که به شما کمک می‌کند خیلی راحت فرمول‌های خود را در ورد تایپ کنید. مانند مراحل قبلی به سربرگ Insert بروید به گروه Symbols نگاه کنید و ابزار Equation را کلیک کنید. از منوی ظاهر شده گزینه Ink Equation را انتخاب کنید. حالا صفحه‌ای مانند شکل زیر برای شما باز می‌شود که یک سری ابزار مانند قلم، پاک کن و غیره را در اختیار شما قرار می‌دهد. در ناحیه نارنجی شما شروع به نوشتن فرمول خود می‌کنید و در کادر بالایی معادله شما به صورت اتوماتیک نوشته خواهد شد.

اگر شما بخشی از فرمول را اشتباه کشیده باشید می‌توانید از ابزار پاک‌کن Erase استفاده کنید و فرمول خود را ویرایش کنید.  شما می توانید با استفاده از ابزار Select and Correct و بدون پاک کردن فرمول قسمتی از فرمول خود را تغییر دهید. به طور مثال لیستی از کاراکترها به شما نمایش داده می شود که به شما کمک می کند کاراکتر مد نظر خود را سریعتر پیدا و جایگذاری کنید.

بعد از اینکه مطمئن شدید فرمول خود را درست نوشته‌اید می‌توانید روی دکمه Insert کلیک کنید تا فرمول به صفحه وردتان اضافه شود.